Augustus: leuke en nuttige dingen doen

We liggen lekker in Telaga Harbour aan een meerboei



onder het toezicht van een nep-vuurtorentje



dat zeer populair is bij de Maleisiers als bestemming tijdens een dagje uit en waar grappig genoeg zo nu en doen ook een kudde runderen graast. Er vliegen hier indrukwekkende zeearenden rond (die ik nog niet goed op de foto heb kunnen krijgen), maar ook kleine zwaluwtjes met oranje borstjes



We hebben hier zo nu en dan enorme buien - het is nog moessontijd tot oktober - sommige zonder, maar ook regelmatig met onweer











We vangen het regenwater op en dat brengt ons vooralsnog voldoende water om onze watertanks vol te houden, zonder dat we zuinig met water hoeven te doen: we doen er de was mee, we douchen dagelijks...Maar straks als de regentijd voorbij is, zal dat anders worden. Nu hebben we hier in Maleisie nog wel de beschikking over prima kwaliteit drinkwater, maar straks in de Rode- en de Middellandse Zee zal dat anders zijn. Daarom hebben we een bouwpakket voor een watermaker besteld. Het is een fors transport, maar op een dag kunnen we het afhalen en kan Frits met de assemblage















en het inbouwen ervan beginnen. Het is een behoorlijk ingewikkeld apparaat: het pakket bestaat uit veel onderdelen, en dan moet alles ook nog eens passend in onze machinekamer gemaakt worden











Uiteindelijk wordt de electriciteit aangesloten en moet er een speciale, zwaardere accu komen. Die laatste laat nog even op zich wachten, dus kunnen we het nieuwe systeem nog niet echt uitproberen,



maar gelukkig is dat nu ook nog niet nodig met het regenwater dat we hebben! Voorlopig kunnen we al met trots dit prachtige stuk werk van Frits showen.

Er is ook tijd voor het maken van lekkere dingen, zoals deze rijstevlaai bereid met kokosmelk



en echte traditionele hutspot



waarvan we bij een temperatuur van circa 30 graden samen met onze Nederlandse buren, genieten.
Voor de afwisseling maken we zo nu en dan een fietstochtje. Zo fietsen we op een middag naar de andere kant van het eiland, waar we in een tentje bij zee thee drinken



Onderweg komen we allerlei interessante dingen tegen. Op het eiland Langkawi hebben ze overal waar ze bomen hebben geplant, zoals bijvoorbeeld hier langs de weg, voor teakbomen gekozen



Elke teakboom op het eiland is bovendien genummerd



en zo creeren ze hier als vanzelf op een duurzame wijze een grote waarde voor de toekomst.
Iets anders dat we langs de kant van de weg tegenkomen, en dat we tot nu toe op onze reizen nog niet hadden gezien, zijn rubberplantages. Rubber, of eigenlijk latex, de materie die uit de rubberboom komt, wordt hier in de regio (Maleisie, Thailand, Indonesie) op plantages verbouwd.



We zien hier nogal dunne boompjes, netjes in het gelid, met een emmertje eraan.



Als je dichterbij gaat kijken zie je dat er boven het emmertje een snee in de boombast is gemaakt



daaruit loopt de witte latex in het emmertje dat onder de snee is opgehangen



In het emmertje bevindt zich een, inderdaad, rubberachtige substantie,



die vervolgens geoogst wordt en via allerlei (chemische) bewerkingen eindigt in 'natuurrubber'-producten, van fopspenen tot autobanden.
Eens in de 14 dagen huren we, samen met de buren, een auto om boodschappen in de stad te doen. We hebben deze auto meestal een middag en een ochtend. De middag wordt benut voor de boodschappen en de volgende ochtend ondernemen we dan meestal iets leuks. Op die manier ondernemen we een tocht naar de top van de 881 meters hoge Gunung Raya, de hoogste top van Langkawi. Het is een wisselend bewolkte dag, maar gelukkig hebben we mazzel dat het wolkendek zo nu en dan opentrekt, en ons stukjes van het eiland onthult







Eigenlijk leveren de wolken juist wel hele mooie beelden op















Vorig jaar is in Batam (Indonesie) de kap van onze buitenboordmotor gestolen. Op zich was dit bijzonder vreemd, omdat diefstal eigenlijk niet of nauwelijks voorkomt in deze regionen, en we bovendien notabene aan de politiesteiger lagen! Maar toch...helaas.



Om het motortje te beschermen hadden we er een hoesje van stof oveheen gemaakt, maar dat was natuurlijk niet ideaal. Inmiddels hadden we op verscheidene plekken gezocht naar een tweede hands kap, maar dat was tot nu toe niet gelukt, en een nieuw exemplaar kost 300 euro, wat we ook wel weer erg duur vonden. En nu hebben we tijd! Dus zo komt Frits met het plan om dan zelf maar een kap te maken, van glas en epoxy. Een opbergdoos kan, met enige aanpassingen, fungeren als mal



En zo maakt Frits op een van de kunstmatige eilandjes voor ons, onder de bomen een nieuwe kap voor de buitenboordmotor



Na een paar dagen plamuren, schuren, en passen en meten hebben we weer een buitenboordmotor die gezien mag worden







En dan is het weer eens tijd voor een uitje. Tijdens de boodschappen zijn we een paar weken eerder Ria tegengekomen, een Nederlandse, die met haar man Andre jaren geleden ook vertrokken is met een boot, en hier is beland. Zij hebben zich hier gevestigd, en hebben een resort. Ze nodigt ons uit om een kopje koffie te komen drinken. Zo vertrekken we met onze huurauto voor een kopje koffie naar de plek die ze ons heeft aangeduid. Nadat we een steile weg naar boven zijn gereden



stappen we uit en worden we door Ria, Andre en hun honden hartelijk begroet. Daarna stappen we in een soort droom binnen: ze hebben daar op de heuvel met eigen handen een waar paradijs geschapen



Omdat het huis boven op een heuvel ligt is het helemaal met terrassen afgeschermd, zodat er geen aardverschuivingen kunnen plaatsvinden, hetgeen met het gewicht van het imposante huis en het zwembad in diamand-vorm geen overbodige maatregel lijkt.



Ook binnen is alles even prachtig afgewerkt en ingericht



Naast het grote huis hebben ze een traditioneel Maleisisch (houten) huis ingericht voor gasten: dat huis staat op palen



waardoor er makkelijk frisse lucht binnenkomt, en je door te vele veranda's en openslaande ramen en deuren



eigenlijk helemaal geen airco nodig hebt om binnen toch een aangenaam klimaat te scheppen. En Ria en Andre blijken fantastische gastgevers: wat begon als een kopje koffie, zet zich de rest van de dag voort



met onder andere een muziekuitvoering met enkele huisvriendinnen, met elkaar in de spelletjeskamer een partijtje biljarten en een spectaculaire zonsondergang vanuit de woonkamer



Het kopje koffie liep op deze wijze uit op een hele dag genieten.
Weer thuis wacht er, naast het afwerken van de watermaker, een kapotte uitlaat bij onze buren



Aan het eind van de middag nemen we meestal een snackje en een drankje in de schaduw met een lekker windje op het voornet



Ons laatste uitje betreft een bezoek aan de taoistische Thean Hou tempel.







Deze tempel is nog heel nieuw (in 2017 geopend) maar gebaseerd op oude Chinese tradities en gebouwd volgens klassieke richtlijnen en met traditionele technieken. Zo zijn de voorstellingen op de stenen met de hand gebeiteld







en zijn de deuren, inclusief de daarop te bewonderen voorstellingen, in China gemaakt, en bestaan ze uit het een massief stuk bewerkt hout







De tempel is tot stand gekomen met donaties van Hainan-Chinezen uit heel Maleisie en ook uit China. Zo staat op het rode bordje boven deze steengravure de naam van de schenker



Dat de wereld niet alleen uit Taoisme bestaat krijgt in deze tempel alle ruimte met rondom het hoofdgebouw altaren voor godheden uit andere godsdiensten, zoals een boeddha-altaar en hier een hindu-altaar



De tempel zelf is gewijd aan Ma Zu, bekend als de Hemelse Moeder en vooral geeerd door volk van de zee: zeelieden, vissers en andere varensgasten. We zien haar op deze foto in het midden



geflankeerd door de godin van de waterkant ter linkerzijde



en de god/godin van de genade aan haar rechterhand. Ook hier zien we weer de integratie tussen de verschillende Oost-Aziatische godsdiensten, want de god/godin van de genade is een bodhisattva, vooral vereerd door de Mahayana Boeddhisten. Deze laatste godheid is zo transcendent dat deze de geslachtelijke grenzen overstegen is en daarom als man en vrouw wordt afgebeeld



De binnenkant van dit hoofdgedeelte van de tempel is voorts op de meest kleurrijke manier versierd: het plafond



de zijmuren







de zijkanten naast het hoofdaltaar



en zoals we reeds eerder zagen de deuren. De Chinezen hebben in hun tempels net zoiets als de katholieke kaarsjes in de kerken: joss-sticks. Dat zijn wierook stokjes die je aansteekt en bij een altaar neerzet met als doel om een bepaalde wens of geluk van de desbetreffende godheid te vragen. Je hebt de joss-sticks in alle soorten en maten



ik koop een bundeltje



en maak onder begeleiding van de uitermate vriendelike meneer die ons hier in de tempel beleid en uitleg geeft een rondje, waarbij ik bij verschillende altaren, telkens 3 stokjes neerzet



waarbij ik vurig veel geluk wens voor iedereen ie dit leest

Met dank aan Monique voor de foto's